Het zijn de donkere dagen van het jaar. Om 19:30 stonden elf wandelaars klaar voor de training. Na een aantal keer met wat meer duurtraining was het deze keer tijd voor iets anders. Dat zou later volgen.
De training ging van start naar de net gerenoveerde Nielant. “Knipperend” staken we via de nieuwe (verplaatste) oversteekplaats, het glinsterende asfalt over. Na het inlopen was het tijd voor de opwarmoefeningen: hoofd, schouders, knie en teen. Of in ieder geval dan knieën, enkels, armzwaaien, heupwiegen, etc.
Via de Zilverkamp en de Loostraat kwamen we uiteindelijk uit bij de manege naast de Huissensedijk. Daar werd de kern van de training uitgelegd. Uit de rugzak van Dirk-Jan kwamen plastic hoedjes en ieder van ons kreeg er één. Velen hadden een nummer erop. In rustig tempo werd er gezamenlijk één minuut gewandeld en vervolgens één minuut terug. Daarna was het “voor het eggie”: één minuut heen, hoedje neerleggen en in één minuut weer terug. En dat telkens iets sneller zodat elke keer jouw hoedje een stukje verder weg kwam te liggen. Tien keer in totaal, dus vooral niet te snel lopen in het begin. Toenemend tempo dus en best lastig om je eigen tempo in te schatten. Omdat er ook fietsers en e-scooters voorbij kwamen was het ook nog opletten geblazen.
Hierna werd de training voortgezet via een route door de Loovelden en langs de sportvelden. Het getik van de padelbanen was duidelijk hoorbaar. Gelukkig overstemde dat niet alle gesprekken die ook bij een training horen en het een gezellige avond maken. Vlakbij de finish nog een uitleg gekregen over waar te lopen op de weg als groep (rechts, of op een voetpad).
Na de cooling-down en een bedankje voor Dirk-Jan was de thee met koekje een welkome afsluiting.